تخريب ساختمان ها به وسيله ي انفجار
وبلاگ علمی و تفریحی
جدیدترین نرم افزار ها , مطالب و مقاله های مهندسی
تبلیغات
ADS_ALT
درباره ما

حامد هاشمی ٍ با سلام این وبلاگ جهت ارتقاء دانش فنی مهندسی ایجاد شده است مطالب و مسائل متفرقه صرفآ جهت کاهش یکنواختی وبلاگ است هر مطلبی که فکر کردید در شآن این وبلاگ نیست گزارش دهید هر مطلبی که فکر میکنید به قوم یا قبیله ای بی احترامی شده گزارش دهید هر مطلبی که برخلاف قوانین جمهوری اسلامی ایران است گزارش دهید با تشکر
ایمیل : hamedhashemiii@yahoo.com
نویسندگان

ساعت
اطلاعات
ADS_ALT

تخريب ساختمان ها به وسيله ي انفجار



تخريب ساختمان ها به وسيله ي انفجار

 


شما مي توانيد يک ديوار سنگي را بوسيله يک پتک خراب کنيد. هم چنين خراب کردن يک ساختمان پنج طبقه بوسيله مته هاي حفاري و کوي هاي تخريب کننده ساختمان به نظر آسان مي رسد. اما وقتي شما بخواهيد يک سازه ي عظيم را تخريب کنيد، مثل يک آسمان خراش ، 2 طبقه، بايد از سلاح هاي بزرگ استفاده کنيد.مواد منفجره تخريب کننده روش قابل ترجيح براي تخريب ايمن و مؤثر سازه هاي بزرگتر است. وقتي که يک ساختمان در محاصره ي ساختمان هاي ديگري باشد، آن وقت لازم مي شود . آن را از داخل منفجر کنيم وموجب فرو ريزي آن درمحيط فنداسيون شويم.
دراين مقاله، خواهيم فهميد که چگونه کارشناسان انفجار ، اين انفجارهاي ديدني را برنامه ريزي و اجرا مي کنند. صداهاي وحشتناک انفجار و موج ابرهاي گرد وغبار ممکن است آشفته به نظر آيد.اما انفجار يک ساختمان از داخل در واقع يکي از شاهکارهاي مهندسي دقيقا برنامه ريزي شده مي باشد که شما ممکن است درعمر خود ببينيد.

يک انفجار واقعي از داخل ؟

اگر بخواهيم دقيقاً بگوييم يک انفجار از داخل اتفاقي است که در آن چيزي درخود فرومي ريزد،زيرا فشار اتمسفري بيروني از فشار دروني بيشتر است. به طور مثال اگر شما هواي داخل يک لوله ي شيشه اي را به خارج پمپاژ کنيد مي تواند درهم بشکند.
انفجارازداخل يک ساختمان ،واقعاً يک انفجار از داخل نيست. فشار اتمسفري موجب درخود فروريختن سازه نمي شود بلکه جاذبه است که موجب فرو ريزي آن مي شود.اما عبارت انفجار از داخل به طور عمومي براي اين نوع از تخريب استفاده مي شود. دراين مقاله ما از اين لغت به همين طريق استفاده مي کنيم.

هرچه بزرگتر باشند ، سخت تر فرو مي ريزند.

ايده ي اصلي تخريب بوسيله ي انفجار کاملاً ساده است. اگر شما سازه هاي پشتيباني کننده ي يک ساختمان را درنقاط مشخصي حذف کنيد،قسمت هاي فوقاني آن نقاط بر روي قسمت پايين آن نقاط خراب مي شود . اگر قسمت بالايي به اندازه کافي سنگين باشد.نيروي کافي با قسمت پايين برخورد مي کند. و موجب تخريب قابل توجهي مي شود. مواد منفجره فقط محرک تخريب هستند.اين جاذبه ي زمين است که ساختمان را پايين مي آورد. تخريب گران مواد منفجره را در سطوح مختلفي از ساختمان کار مي گزارند،به طوريکه سازه هاي ساختمان در چندين نقطه وبر روي خود فرو بريزد. وقتي که همه چيز به طور صحيح برنامه ريري واجرا مي شود آسيب کلي ناشي از مواد منفجره و مصالح ساختماني در حال ريزش براي متلاشي کردن کل سازه کافي است واينجاست که گروه خاکبرداري را با تلي از نخاله هاي ساختماني تنها مي گزارند. براي تخريب يک ساختمان به صورت ايمن، کارشناسان انفجار بايد هر قسمت از انفجار را از قبل ترسيم کنند. اولين گام بررسي نقشه معماري ساختمان است. اگر بتوان نقشه را يافت مي توان تشخيص داد که ساختمان چگونه مونتاژ شده است. سپس گروه انفجار گشتي درساختمان آن هم چندين بار مي زنند ودر مورد سازه هاي پشتيبان کننده ي هر طبقه يادداشت برداري مي کنند. وقتي همه اطلاعات خام مورد نظرشان را پيدا کردند.برنامه ي حمله را ، شکل مي دهند. براساس تجربيات گذشته در ساختمان هاي مشابه، کارشناسان انفجار تصميم مي گيرند که از چه مواد منفجره اي استفاده کنند، درچه جايي از ساختمان قرار دهند وانفجار آنها را چگونه زمان بندي کنند. در برخي موارد گروه ممکن است مدل سه بعدي کامپيوتري از سازه ها را ايجاد کند. به اين ترتيب آنها مي توانند برنامه شان را در محيط مجازي وزودتر امتحان کنند.
بزرگترين چالش در تخريب يک ساختمان کنترل چگونگي ريزش آن است. به طور ايده آل يک کارشناس انفجار مي تواند، ساختمان را بر روي يک سمت بغلتاند، مثلاً در پارکينگ روباز اتومبيل يا ديگر مناطق باز اطراف يک ساختمان. اين نوع از انفجار راحت ترين نوع مي باشد و به طور کلي نيز ايمن تر راه انجام کار است. به زمين انداختن يک ساختمان چيزي شبيه بريدن و انداختن يک درخت است. براي واژگون کردن يک ساختمان به سمت شمال،گروه انفجار ابتدا مواد منفجره را در ضلع شمالي ساختمان قرار مي دهند. به طريق مشابه شما هم اگر بخواهيد درختي به سمت شمال سقوط کند آن را به سمت شمال قطع مي کنيد. ممکن است گروه انفجار از کابل هاي آهني براي پشتيباني ستون ها درساختمان استفاده کنند.بين طريق ستون ها همانطور که مي افتند به سمت خاصي کشيده مي شوند.
برخي مواقع ساختمان بوسيله ي سازه هاي ديگري محاصره شده است. که لازم است حفظ شوند. دراين حالت گروه انفجاري به يک انفجار واقعي از داخل دست مي زنند وساختمان را طوري تخريب مي کنند که مستقيماً بر روي فنداسيون خود فرو بريزد. چنين شاهکاري نيازمند کارتي است که فقط شرکت هاي تخريب گرانگشت شماري در جهان مي توانند از پس آن بر آيند.
گروه انفجار هر پروژه را تا حدودي متفاوت انجام مي دهند، اما ايده اصلي درهمه ي موارد اين است که ساختمان را به صورت مجموعه ي برج هاي جدا از هم در نظر بگيريم.کارشناسان انفجار مواد منفجره را طوري قرار مي دهند که هر برج به سمت مرکز ساختمان سقوط کند. به طور کلي اين همان راهي است که آنها براي قرار دادن مواد منفجره جهت واژگون کردن يک سازه ي تنها به يک سمت استفاده مي کنند. وقتي که مواد منفجره با ترتيب صحيح منفجر شدند اين برجهاي سقوط کننده دربرابر يکديگر فرو مي افتند وهمه ي نخاله هاي ساختماني در مرکز ساختمان جمع مي شوند.و گزينه ي ديگري که وجود دارد . منفجر کردن مواد منفجره بر روي ستون هاي مياني ساختمان پيش از ديگر ستون هاست. بدين ترتيب اضلاع ساختمان به سمت داخل فرو مي ريزد.
به گفته ي برنت بلن چارد که يک متخصص انفجار دريک شرکت مشاوره ي تخريب است .به طور کلي هر ساختمان در جهان منحصر به فرد محسوب مي شود و براي هر ساختمان که بايد تخريب شود مي توان راههاي زيادي يافت که بوسيله ي آن گروه انفجار کارخود را انجام دهند. بلن چارد اشاره مي کند که تخريب «هايز هومز» که يک مجتمع مسکوني با ده ساختمان در نيوجرسي آمريکا بود در طي سه سال وطي سه فاز جداگانه انجام شد.اومي گويد هر فاز توسط يک شرکت انفجاري متفاوت انجام شد واگر چه همه ي ساختمان ها يکسان بودند هر گروه مواد منفجره تا حدودي متفاوت انتخاب کردند. وبر روي تعداد مختلفي از ستون هاي پشتيبان کننده ي ساختمان کار گذاشتند.
اگر بخواهيم به طور کلي بگوييم گروه انفجار اول ، ستون هاي پشتيبان کننده ي اصلي را در پايين ترين طبقه و سپس در چند طبقه بالاتر منفجر مي کنند.مثلاً دريک ساختمان بيست طبقه گروه انفجار مي توانند ابتدا ستون هاي طبقه اول ودوم را منفجر کنند. سپس ستون هاي طبقه ي دوازدهم و پانزدهم را . دربيش تر موارد منفجر کردن سازه هاي پشتيبان کننده در طبقات پايين تر براي درهم فرو ريختن ساختمان کافي است، اما کار گذاشتن مواد منفجره بر روي ستون هاي طبقات بالاتر به هر چه بيشتر خرد کردن ساختمان درهنگام فرو ريزي کمک مي کند. اين کار به جمع آوري راحت تر نخاله هاي ساختماني پس از انجام عمليات انفجار کمک مي کند.
به محض اينکه مشخص شد مواد منفجره چگونه بايد کار گذاشته شوند زمان آماده سازي ساختمان فرا مي رسد. درقسمت بعد مي بينيم که چه چيزهايي درآماده سازي پيش از انفجار وجود دارد وچگونه گروه انفجار مواد منفجره را براي يک تخريب به وقت زمان بندي شده کار مي گذارند.

ديناميت و گروه انفجار

درآخرين قسمت ديديم که چگونه گروه انفجار تخريب ساختمان را برنامه ريزي کرده اند. وقتي که آنان به نقشه ي واضحي براي چگونگي فرو ريزي سازه دست يافتند. زمان آماده سازي ساختمان فرا مي رسد. اولين گام در آماده سازي که معمولاً قبل از آنکه گروه انفجاري به نقشه برداري از محل دست بزنند رخ مي دهد ، خارج کردن هر گونه وسيله از ساختمان است. سپس خدمه ي ساختمان يا به عبارت دقيق تر خدمه ي تخريب کار تخريب ديوارهاي غير باربر در ساختمان را آغاز مي کنند. اين کار براي هر چه بهتر خرد شدن هر طبقه انجام مي شود. اگر اين ديوارها برداشته نشوند. موجب مقاوم ماندن ساختمان وجلوگيري از فرو ريختن آن مي شود. خدمه ي تخريب ممکن است به ضعيف کردن ستون هاي پشتيبان کننده بوسيله چکش هاي سنگين يا دستگاههاي برش فولاد بپردازند. به طوري که اين ستون ها راحت تر مقاومت خود را از دست بدهند.
سپس گروه انفجار مي تواند کارگزاري مواد منفجره بر روي ستون ها را آغاز کند. آنها مواد منفجره ي مختلفي براي مصالح ساختماني مختلف استفاده مي کنند وميزان مواد منفجره ي مورد نياز را براساس ضخامت مصالح ساختماني تعيين مي کنند. براي ستون هاي بتني ،گروه انفجار از همان ديناميت سنتي يا يک ماده ي منفجره ي شبيه به آن استفاده مي کنند. ديناميت در واقع يک چاشني جاذب است که در مواد شيميايي يا ترکيبي از مواد شيميايي که به شدت قابل اشتعال اند رسوخ کرده است.وقتي که اين مواد شيميايي مشتعل مي شوند. سريعاً مي سوزند وحجم عظيمي از گاز داغ را در بازه زماني کوتاهي ايجاد مي کنند. اين گاز سريعاً منبسط مي شود و فشار روبه بيرون بي اندازه اي را بر هر چيزي که در اطراف آن باشد. اعمال مي کند. اين فشار تا حدود 600 تن بر هر اينچ مربع مي باشد. گروه انفجار اين مواد منفجره را در حفره هاي باريکي که در ستون هاي بتني ايجاد شده است وارد مي کند. وقتي که مواد منفجره مشتعل شد،فشار روبه بيرون ناگهاني يک موج ضربه اي قدرتمند که با سرعت ما فوق صوت در ستون حرکت مي کند بتن را به تکه هاي ريز تبديل مي کند.
تخريب ستون هاي فولادي کمي دشوارتر است ، چرا که ماده ي متراکم آن قوي تر است. براي ساختمان هايي با سازه هاي فولادي ،گروه انفجار از مواد انفجاري ويژه اي استفاده مي کنند که به طور مختصر RDX ناميده مي شود. ترکيبات شيميايي منفجره ي با پايه ي RDX با سرعت بسيار زيادي منبسط مي شوند. اين سرعت تا حدود 27 هزار فوت بر ثانيه (8230 متر برثانيه) مي رسد.به جاي تکه تکه کردن کل ستون فشار متمرکز وداراي سرعت اوليه زياد برفولاد اعمال مي شود وآن را به دو قسمت تقسيم مي کند. علاوه بر اين گروه انفجار ممکن است ديناميت را بر يک سمت از ستون منفجر کنند تا ستون را به سمت خاصي فرو بياندازند.
براي مشتعل کردن RDX وديناميت حتماً بايد از يک شوک بسيار قوي استفاده کنيد. درتخريب ساختمان گروه انفجار اين کار را بوسيله يک کلاهک منفجر کننده انجام مي دهند. کلاهک منفجر کننده مقدار کمي از مواد منفجره است که به نوعي از فيوز وصل شده است.طراحي فيوز سنتي به صورت يک سيم طولاني به همراه مواد منفجره درقسمت دروني ، مي باشد . وقتي شما يک سر سيم را آتش مي زنيد،مواد منفجره ي دروني با يک سرعت ثابت شروع به سوختن مي کنند وشعله به سمت انتهاي سيم وماده منفجره کننده ي اصلي حرکت مي کند. وقتي که به اين نقطه رسيد کلاهک منفجر کننده را منفجر مي کند.
اين روزها گروههاي انفجاري اغلب از چاشني هاي الکتريکي به جاي فيوزهاي سنتي استفاده مي کنند. يک فيوز داراي چاشني الکتريکي فقط يک سيم الکتريکي طولاني است.در انتهاي منفجر شونده سيم بوسيله ي لايه اي از مواد منفجره پوشانده شده است.اين ماده ي منفجره شونده مستقيماً به چاشني که آن هم به مواد منفجره ي اصلي وصل هستند. متصل است.وقتي که شما جريان را بوسيله سيم مي فرستيد (مثلاً با استفاده از يک باتري) مقاومت الکتريکي موجب داغ شدن سيم مي شود. اين گرما ماده ي مشتعل شونده ي انتهاي منفجر شونده ي سيم را آتش مي زند که آن هم موجب عمل کردن چاشني ومنفجر شدن مواد منفجره ي اصلي مي گردد.
براي کنترل کردن سلسله مراتب انفجار گروه انفجاري کلاهک هاي انفجاري را بوسيله ي يک مکانيزم ماده تاخيري مرتبط مي کند. اين مکانيزم در واقع تکه هايي از مواد با سرعت سوختن کم هستند که بين چاشني وفيوز جايگذاري شده اند.
با استفاده از طول کوتاهتر يا بلندتر براي مواد تأخيري گروه انفجار مي تواند ميزان زماني که لازم است تا هر ماده ي منفجره عمل کند را تنظيم کند. طول فيوز خودش نيز يک فاکتور محسوب مي شود. چرا که حرکت بار الکتريکي در يک فيوز طولاني تر بيشتر از يک فيوز کوتاهتر طول مي کشد.با استفاده از اين ابزارهاي زمان بندي گروه انفجار به دقت ترتيب انفجار مواد را تنظيم مي کند. گروه انفجار ميزان مواد منفجره مورد نياز را عمدتاً بر اساس تجربه خود واطلاعات فراهم شده توسط معماران ومهندساني که خودشان ساختمان را ساخته اند تعيين مي کنند. اما در اکثر مواقع آنها فقط براين اطلاعات تکيه نمي کنند .براي اينکه مطمئن شوند مواد منفجره را بيشتر يا کمتر از اندازه ي مورد نياز بر روي سازه ي پشتيباني کننده جايگذاري نمي کند. گروه انفجار دست به يک تست انفجار بر روي تعدادکمي از ستون ها مي زنند. اين انفجار جهت ايمني بيشتر در يک غلاف انجام مي شود. پرسنل گروه انفجار درجات متنوعي از مواد منفجره را بر اساس اثر بخشي هر انفجار امتحان مي کند وبدين ترتيب حداقل مواد منفجره ي مورد نياز براي تخريب ستون ها را بدست مي آورد. با استفاده از حداقل ميزان مواد منفجره ي مورد نياز گروه مي تواندتکه هاي مصالح ساختماني پرتاب شونده وهم چنين احتمال آسيب ديدن سازه هاي اطراف را کاهش دهد.
براي کاهش دادن هر چه بيشتر مصالح ساختماني پرتاب شونده گروه فنس هاي فلزي و پارچه ي مخصوصي در اطراف هر ستون استفاده مي کند. فنس از پرتاب تکه هاي بزرگ بتن به اطراف جلوگيري مي کند وپارچه بيشتر ذرات کوچکتر رامي گيرد. هم چنين گروه ممکن است اطراف هر طبقه اي را که در آن مواد منفجره کار گذاشته است با پارچه بپوشاند.اين کارها به عنوان يک تور اضافه تر عمل مي کند که هر گونه بتن خرد شده را که از ستون ها برمي خيزد در خود مي گيرند. ديگر ساختمان هاي اطراف ساختمان در حال تخريب ممکن است جهت محافظت در برابر مصالح ساختماني پرتاب شونده وفشار ناشي از انفجارها پوشانده شود.
وقتي همه چيز تنظيم شد، زمان اجراي نمايش فرا مي رسد. درقسمت هاي بعد ، ما آخرين گام هايي که گروه انفجاري براي انجام انفجار بايد بردارند. را خواهيم ديد و نيز نگاهي به خود انفجار خواهيم داشت.هم چنين اشتباهاتي که درتخريب هاي انفجاري ممکن است پيش بيايد مي فهميم . ومي بينيم گروه انفجاري پس از خوابيدن گرد وغبار پروژه را ارزيابي مي کند.

انفجار بزرگ

در دو قسمت آخر ماهمه ي کارهايي را که گروه انفجاري براي آماده سازي ساختمان جهت انفجار انجام مي دهند. را ديديم. علاوه براين اقدامات گروه انفجار بايد افراد داخل منطقه را هم براي شنيدن صداي انفجار آماده سازند. هم چنين بايد مقامات محلي وفعالان اقتصادي افراد محله را مجاب کنند که اين تخريب آسيبي جدي به ساختمان هاي اطراف نخواهد زد.
بهترين راه که گروه انفجاري مي تواند مقامات مضطرب را آماده کند اثبات کردن موفقيت شرکت خود در انفجارهاي تخريبي گذشته است.
براي کمک به گروه انفجار درحين پروژه ،شرکت ممکن است يک مؤسسه ي مشاوره اي مستقل تخريب را هم وارد کار کند. شرکت Protec يکي از اين شرکت هاست. اين شرکت از لرزه نگارهاي ميداني قابل حمل براي اندازه گيري ميزان ارزش زمين وشوک ناشي از انفجار در حين عمليات استفاده مي کند. يکي از متخصصان اين شرکت مي گويد که آنها هم چنين مي توانند به بررسي ساختمان ها پيش از انفجار بپردازند. وبنابراين هر گونه ادعاي آسيب ديدن ناشي از انفجار را تشخيص دهند. علاوه بر اين کارکنان اين شرکت انفجار را از چند زاويه فيلم برداري مي کنند تا نواري از آنچه واقعاً اتفاق افتاده وجود داشته باشد. با استفاده از اطلاعات جمع آوري شده از انفجارهاي گذشته مهندسان شرکت مي توانند تشخيص دهند که يک انفجار مشخص چه سطحي از لرزه را مي تواند ايجاد کند.
پس از آن که سازه به صورت ابتدايي تضعيف شد وهمه ي مواد منفجره کار گذاشته شد،زمان آخرين آماده سازي ها فرا مي رسد. گروه انفجار آخرين بازرسي مواد منفجره را انجام مي دهند. ومطمئن مي شوند که ساختمان وناحيه ي اطراف آن کاملاً خالي است.
چيزي که شگفت آور است اين است که برخي مواقع افراد مشتاق انفجار سعي مي کنند به صورت پنهاني ازحصارها وموانع عبور کنند تا ديد نزديک تري به انفجار داشته باشند. اگر چه خطرات آشکاري وجود دارد. براساس ميزان تخريبي که انجام خواهد گرفت. نگه داشتن کليدي نظاره گران در يک فاصله ي مناسب از انفجار الزامي است .گروه انفجار اين منطقه ي ايمن را بر اساس اندازه ي ساختمان و ميزان مواد منفجره ي مورد استفاده محاسبه مي کند. برخي مواقع گروه انفجار درمحاسبه ي برد مصالح ساختماني پرتاب شونده دچار اشتباه شده و ناظران به شدت آسيب ديده اند. گروه انفجار ممکن است ميزان مواد منفجره مورد نياز را بيشتر از آنچه که لازم است بر آورد کنند وبدين ترتيب انفجاري قوي تر از حد نياز رخ دهد. اگر آن ها ميزان مواد منفجره ي مورد نياز را کمتر از حد لازم برآورد کنند يا برخي از مواد منفجره موفق به انفجار نشوند ممکن است ساختمان به طور کامل تخريب نشود. دراين حالت گروه تخريب از دستگاه هاي خاک برداري وگوي هاي تخريب ساختمان براي پايان دادن کار استفاده مي کنند. همه ي اين رويدادهايي که اشاره شد در صنعت تخريب ساختمان به ندرت پيش مي آيد. ايمني اولين نگراني گروه انفجار است. ودر بيشتر موارد آنها خيلي خوب مي توانند آنچه راکه در طي يک انفجار رخ خواهد داد پيش بيني کنند.
وقتي که منطقه تخليه شد ، گروه انفجار پشت کنترل هاي انفجاري قرار مي گيرند. وشمارش معکوس را شروع مي کنند. گروه انفجار ممکن است آژيري را در 10 دقيقه ، 5 دقيقه و 1 دقيقه مانده به انفجار به صدا در آورند. تا همه بفهمند که چه زماني ساختمان قرار است فرو بريزد. اگر آنها از يک منفجر کننده ي الکتريکي استفاده کنند، کنترل کننده ي انفجار دو کليد خواهد داشت.
يکي با علامت "charg" (بار الکتريکي) وديگر علامت "fire" (آتش) نزديک به به پايان شمارش معکوس يکي از اعضاي گروه انفجار دکمه ي "charge" را فشار داده ونگه مي دارد، تا چراغ نشان گر روشن شود.اين کار موجب ذخيره ي بار الکتريکي عظيم مورد نياز براي فعال کردن منفجر کننده ها مي شود (چيزي شبيه به شارژ شدن فلاش دوربين). پس از اينکه دستگاه کنترل انفجار شارژ شد و شمارش معکوس پايان يافت دکمه "fire" فشار داده مي شود. اين در حالي است که هم چنان دکمه ي "charge" پايين نگه داشته شده است.دراين حالت بار الکتريکي ذخيره شده در سيم ها رهامي شود تا کلاهک هاي انفجاري منفجر شوند.
به طور معمول ، انفجار واقعي تنها چند ثانيه طول مي کشد .براي خيلي از تماشاچي ها سرعت تخريب، باورنکردني ترين قسمت عمليات تخريب انفجاري است . چگونه ساختماني که ماه ها و ماه ها زمان برده که ساخته شود وبراي يک صد سال يا بيشتر روي پاي خود ايستاده است، به تلي از نخاله هاي ساختماني تبديل مي شود. گويي اين که يک قلعه ي شني بوده است؟
پس از انفجار ، ابري از گرد وغبار در اطراف ساختمان تخريب شده بر مي خيزد و تماشاچي ها را در بر مي گيرد. اين ابر براي هر کسي که نزديک محل انفجار زندگي مي کند، مي تواند آزار دهنده باشد، اما گروه انفجار ثابت مي کنند که چنين چيزي از گرد وغبار ناشي از تخريب هاي غير انفجاري ، کمتر آزار دهنده است. وقتي که کارگران با استفاده از پتک هاي سنگين وگوي هاي تخريب ساختمان دست به ويران کردن يک ساختمان مي زنند ،فرآيند کار مي تواند هفته ها وماه ها طول بکشد. دراين زمان ، هر روز حجم قابل توجهي از گردوغبار در هوا پخش مي شود. وقتي که ساختمان در يک لحظه فرو بريزد.يا به عبارت ديگر کل غبار در يک ابر ظهور کند، به همان نسبت هم زمان کمتري مشکل گرد وغبار ادامه مي يابد. ساکنان نزديک محل انفجار که دچار آلرژي هستند مي توانند منطقه را در آن روز ترک کنند و به کلي از گرد وغبار دور باشند.
پس از محو شدن ابر مذکور، گروه انفجار به برآورد صحنه مي پردازند وفيلم انفجار را بازبيني مي کنند تا ببينند که آيا همه چيز طبق برنامه پيش رفته است يانه. دراين مرحله ، تأييد منفجر شدن همه مواد منفجره وهمچنين برداشتن هر ماده ي منفجره اي که عمل نکرده است ، کار بسيار سختي است. اگر خدمه مشاوران تخريب هم در محل باشند. گروه انفجار اطلاعات ناشي از لرزه و موج انفجار را هم باز بيني مي کنند. دراکثر مواقع، گروه هاي انفجار با تجربه يک ساختمان را طبق برنامه تخريب مي کنند.آسيب هاي وارده به ساختمان اطراف ، حتي آنهايي که همجوار محل انفجار هستند، معمولاً به چند پنجره شکسته محدود مي شود. واگر چيزي دقيقاً درست عمل نکرده باشد،گروه انفجار آن را به ذهن مي سپارند تا درکار بعدي رخ ندهد. به اين ترتيب وپس از انجام هر پروژه علم وهنر تخريب ساختمان به رشد کردن ادامه مي دهد.

نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





 


موضوع : <-PostCategory->


نویسنده :حامد هاشمی در تاریخ سه شنبه 15 شهريور 1390برچسب:,